تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی بر بیان اینترلوکین-۶ و rcan-۱ در عضله اسکلتی موشهای صحرایی دیابتی شده با استروپتوزوسین

مقدمه: مایوکاین­های آزاد شده از عضله اسکلتی دارای نقش­های متعدد متابولیکی و هایپرتروفیکی می­باشند. از سویی دیگر یکی از مسیرهای پیشنهادی برای اعمال اثرات ورزش در بیماری­های متابولیک مسیر سیگنالینگ کالسی­نورین بوده است. با توجه به ارتباط مایوکاین اینترلوکین-6 (il-6) و کالسی­نورین هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات تمرین مقاومتی بر میزان بیان mrna مایوکاین il-6 و تنظیم­کننده کالسی­نورین 1 (rcan-1) به عنوان شاخص فعالیت کالسی­نورین در عضله اسکلتی در موش­های صحرایی دیابتی بود. روش ­ها: 32 سر موش­ صحرایی به صورت تصادفی به گروه­های کنترل سالم، تمرین سالم، دیابتی کنترل و دیابتی تمرین تقسیم شدند. دیابت از طریق تزریق استروپتوزوسین (stz) القا شد. گروه­های تمرین 17 جلسه تمرین مقاومتی فزاینده را اجرا کردند. میزان بیان mrna il-6 و rcan-1 عضله نعلی با روش real-time pcr اندازه­گیری شد. از آزمون آنالیز واریانس دوطرفه برای تحلیل داده­ها استفاده شد. سطح معناداری 05/0p< در نظر گرفته شد. یافته­ ها: نتایج پژوهش نشان­دهنده افزایش بیان mrna rcan-1 در اثر تمرین ورزشی در گروه­های تمرینی بود (05/0p<). دیابت باعث کاهش بیان rcan-1 در گروه­های دیابتی گشته است (001/0p<). همچنین تمرین مقاومتی بیان مایوکاین il-6 را در عضله اسکلتی افزایش داده است (08/0p=). نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج پژوهش به نظر می­رسد می­توان به اثرات تعدیلی تمرینات ورزشی مقاومتی در بیان و فعال­سازی مسیر کالسی­نورین در نمونه­های دیابتی و افزایش هم زمان در بیان مایوکاین il-6 اشاره کرد. به نظر می­رسد فعال سازی این مسیر به دنبال تمرینات مقاومتی می­تواند در حفظ توده عضلانی در دیابت موثر باشد.